برای اولین‌بار می‌خوام اینجا گٍله کنم از خواننده‌هائی که به این وبلاگ میآن ولی بدون اینکه ردّپائی بجا بگذارن، فلنگ‌و می‌بندن!.. گاهی فکر می‌کنم شاید هیچ خواننده‌ای نداشته باشم امّا وقتی به آمار http://www.webstats.motigo.com نگاه می‌کنم می‌بینم روزانه میانگین ۳۰ تا خواننده داشتم یه‌کم حرص‌ام می‌گیره!. نمی‌دونم شاید کامنت گذاشتن خیلی زحمت داشته باشه و شاید هم اصلاْ مطلبی که من نوشتم به‌درد نظر دادن نمی‌خوره!. نمی‌دونم ولی هرچی که هست از اینکه تعداد کامنت‌ها ۰ ( صفر ) باشه هیچ خوشم نمی‌آد!.. حرص می‌خورم، حرص‌ص‌ص... دستم نمی‌ره برای نوشتن مطلب جدید، وقتی‌که نظر نمی‌دید!.. برای آخرین بار بود که اینجا گٍله کردم!..
---- هرکه باشی و ز هرجا برسی ----- یه‌کامنت بذار نگو نمی‌رسی!
---- دوستان بـه که ز من یاد کنید ----- دل بی‌دوست دلی غمگین است
----------------------
چندتا بازدیدکننده ناشناس و مرموز دارم که خیلی برام جالبه بدونم کی هستن و اینجا چیکار دارن!.. از جاهائی مثل: فلسطین، اسرائیل، عربستان سعودی، بحرین، دانمارک و یکی دوتا کشور دیگه.. هر روز که به آمار وبلاگم نگاه می‌کنم اینارو می‌بینم که اومدن و رفتن!.. حتی بعضی از اینا چندبار در روز به وبلاگ من سر می‌زنن!. اما من که نمی‌دونم کی هستن و اینجا چیکار دارن!.. اگر لطف کنن و یه نشونی از خودشون بجا بذارن ممنون می‌شم!..
ممنونم از حظورت.
این هم ردپا!من مرموز هم نیستم فقط نظری نداشتم
مگه نمیدونی سکوت علامت رضایت است !
با سلام حضور نازنین دوست دل نازک من.من اگر بدونم اینقدر باعث تکدر خاطرتان میشه بی نظر دادن نمی روم
سلام.
از نظر من گناهه که اصلا یه سری رو خواننده صدا کنیم...
سلام . آفرین . هورا!