حافظه و شعر

کاش می‌شد تا همه اشعار زیبا را به خاطر می‌سپردم کاش! 

شعرهای شاعران مست و عاشق‌پیشه را می‌خواندم از بر

حفظ می‌کردم همه اشعار را صد بار می‌خواندم

کاش میشد تا میان عاشقان می‌بردم آن ابیات رنگین را

گوشه‌های حافظه در جای جای خاطراتم شعر حافظ هست

شعر سعدی هست و دیگر شاعران خوب

شاعرانی مست و عاشق، عاشق خوبی

شعرهایی آتشین پرسوز و جان‌افزا

ناله‌هایی نرم، از دست دلی سنگین

خاطراتی پیش و پس جامانده از دیروز تا فردا

واژگانی داغ و جوشان با هزار امید

عاشقان را تا دل خورشید می‌بردم

اما کاش می‌شد شعرهای ناب و زیبا را

در کنار و گوشه‌ی این ذهن مشغول

لابلای خاطرات خوب آزادی

هر جایی که می‌شد حبس می‌کردم