این بهترین چیزه !!!

چند روزه که بدجوری با خودم درگیر شدم و هر چی بیشتر فکر میکنم کمتر پیدا میکنم . نه این  که نباشه ، هست ولی کمیابه . من میگم تو دنیا هیچ چیز قشنگتر از این نیست که آدمها ،  همدیگر رو ، فقط واسه خاطر وجود خودشون دوست داشته باشند و نه هیچ چیز دیگه .  من میگم دوست داشتن نباید تاریخ مصرف داشته باشه ! اگر کسی رو دوست دارید ، خود  خودشو دوست داشته باشید و اگر شما رو دوست دارند ، کاری کنید که خود خودتون رو دوست  داشته  باشند .  ولی چیزی که من دیدم و برام مثل روز روشنه اینه که اگه یک سری از  وابستگیها نباشه ، خیلی از این دوست داشتن ها ، پذیرائی ها ، مهمونی دادنها ، قربون صدقه  رفتن ها ، احترام   گذاشتن ها ، سر فرود آوردنها و ... رنگ می بازه و از بین میره . خوب فکر  کنید و به من پاسخ  بدید . چند تا استاد دانشگاه سراغ دارید که اگه یک روز تو خیابون دیدید ،  فوری از تو تاکسی  پیاده بشید و با خوشحالی بهش سلام کنید . چند تا رئیس میشناسید که  پس از بازنشستگی ، باز هم  کارمندا و همکارها ،  احوالشو بپرسند . کدوم درجه دار رو دیدید  که بدون یونیفورم به مدرسه فرزندش یا اداره ای جائی رفته باشه و نگفته باشه که من فلانی  ام . من میگم باید به رفتارهای یک آدم  احترام گذاشت نه به عنوانهاش . بیائید اگر یک نفر رو  دوست داریم ، وقتی که به هر دلیل اون وابستگیها از بین رفت ، باز هم دوستش داشته باشیم . اینهمه پراکنده گوئی من  هم دلیل داره و  اون اینه که دلم بدجوری شکست وقتی دیدم یک آدم تا وقتی که زنش زنده بود روی سر و  چشم  خانواده همسرش جا داشت و وقتی که زنش دیگه نبود ، سر کوچه پدرزن سابقش تو سرما  ایستاده بود تا دخترش رو موقع مدرسه رفتن ببینه . از کله سحر اونجا بود و کلاه رو جوری رو  سرش کشیده بود که کسی اونو نبینه و شاید هم از  سرما بود ! . حتی اجازه نداشت یک تلفن  بزنه و احوال دخترشو بپرسه . چرا ؟ چون رفته بود و یک زن دیگه گرفته بود . چون زمانی که دوستش  داشتن ، بخاطر خودش نبود . زمانی که  بهترین غذاها رو براش درست میکردند برای وجود خودش  نبود . چون اون حتی نمیتونست از فرزند خودش هم سرپرستی کنه . بخدا خیلی بیشتر دلم گرفت وقتی کــه فهمیدم اون دخـتـره  اونـروز صبـح کـلاس نـداشته و بـاید بعـدازظهـر میرفتـه مــدرسه . . .