بار فراق

شورانگیزترین غزلیات سعدی ، غزلهای فراقی است که به بیش از ۱۷ غزل میرسد . هیچ نویسنده و شاعری در هیچ کجای دنیا به این زیبایی از فراق نگفته است . زیبـایی فـراق !!!
اگر نام ؛ خداوندگار عاشقی ؛ را بر سعدی می نهند ، بیش از همه تاثیر این غزلهای فراقی است . فراق سعدی چیست؟ از سنگینی به کوه الوند می ماند ، با درد و داغ همراه است ،
از دیده سیل خون جاری می کنـد ، بـر دل عـاشق می نشیند ، طبیب حاذق نمی شناسد ،
صبح صادق ندارد ، به بیان نمی گنجد ، به زبان نمی آید ، تاب و  توان می فرساید ، شبهای 
بی پایان دارد ، شکیبایی نمی داند و ... 
        جزای آنکه نگفتیم شکر روز وصال                 شب فراق نخفتیم لاجرم ز خیال 
        تو در کنار فراتی ندانی این معنی                 به راه بــادیه داننــد قـدر آب زلال 
                                                  
بار فراق دوستان بس که نشسته بر دلم               می روم و نمی رود ناقـه بــه زیر محملـم
بار بیفکند شتــر ، چون برسد به منزلــی               بار دل است همچنان ، گر به هزار منزلم 
                                                     ------------
شب فراق که داند که تا سحر چند است ؟           مگر کسی که به زندان عشق دربند است
فــراق یار که پیش تو کــاه بــرگــی نیست             بیا و بـر دل مـن بین که کــوه الــونـد است